“Me marchaba ahora sin haber conocido nada de lo que confusamente esperaba: la vida en su plenitud, la alegría, el interés profundo, el amor. De la casa de la calle Aribau no me llevaba nada. Al menos, así creía yo entonces", NadaEste curso, algúns dos alumnos de 2ºBAC decidiron ler Nada, para coñecer un pouco mellor a vida na España da inmediata posguerra.
A grandes rasgos este é o argumento: Andrea chega a Barcelona para estudiar na Universidade e instálase na casa da súa familia materna, burgueses empobrecidos trala guerra. No medio da fame, dos odios e da violencia que fan da casa un lugar deprimente e opresivo, Andrea, sempre escasa de diñeiro, sobrevive como pode, tratando de evitar os conflictos que fan a convivencia case imposible e buscando unha saída no mundo de compañeirismo e diversións que lle descubre a súa compañeira e íntima amiga Ena.
A novela gústanos porque nos fai comprender as miserias da sociedade burguesa e conservadora dos primeiros anos da posguerra, pero, sobre todo, porque a autora consegue que nos identifiquemos cos soños, coas ilusións, coas dúbidas e cos medos da protagonista, porque tamén son os nosos.
2 comentarios:
Esta novela de Carmen Laforet reflexa e faite sentir preto dos momentos que narra. Está cargada de detalles, pero detalles "non cargantes", senon que a través dos monólogos que a protagonista fai chegas a entendela, chegas mesmo a enterder esa época de posguerra. É unha novela moi interesante, que engancha, tendo ademáis unha trama de misterio.
Sandra Rodríguez Carril
B2A
É unha novela moi interesante que reflexa a posguerra civil, achegándoche aos momentos, situacións, sentimentos, etc... da sociedade desta época sen esperanzas, sen perspectivas de futuro desde o punto de vista dunha adolescente, polo que aínda nos fai sentir máis preto.
Uxía Fuciños Vázquez
B2A
Publicar un comentario