Á LUS DO CANDIL

Non hai tantos anos, cando chegaba o inverno coas súas longas noites sin luz eléctrica os nosos avós pasaban seráns nas tabernas e nas casas contando historias a lus do candil. Contos do pasado, cousas da vida, pero tamén historias de mortos e paracedidos, contos de lobos e medo que a escuridade e a proximidade do inverno propiciaban. O título deste artigo está inspirado no coñecido libro de Ánxel Fole, que tamén subtitula Contos a carón do lume, como nós fixemos hai un par de anos á hora de suxerir lecturas para esta época do ano. Os Papalibros máis miudos comezamos as nosas reunións precisamente á véspera do día de defuntos, o día que segundo a antiga tradición celta celebrábase o tan nomeado Samaín. Puxemos a biblioteca a escuras para ambientarnos mellor, limos contos de Ánxel Fole e varios rapaces e rapazas animáronse a ler os seu propios contos de medo ou contar outros que sabían. Dende aquí queremos dar a benvida aos novos Papalibros, que se incorporaron este ano e aos veteranos que se animaron a continuar. Aproveitemos o mal tempo para ler a carón do lume (ou do radiador...)